ตรอมใจ ภัยมืด

Note: ก่อนที่เราโพสต์เรื่องนี้ เราคิดแล้วคิดอีก และคิดดีแล้ว (draft เอาไว้หลายเดือนมาก)

ก่อนอื่นเลย เราไม่ใช่หมอ ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้อะไร ใด ๆ

แต่เราขอเขียนในฐานะ “มนุษย์” คนหนึง และกระบอกเสียงเราก็พอมี

เราก็อยากจะใช้กระบอกเสียงนี้ให้เป็นประโยชน์

โรคเครียด บางคนก็ไม่ได้จบชีวิตลงด้วยการคิดสั้นนะครับ

บางคนเขาอาจจะต่อสู้กับความคิด ความวิตกกังวล ความไม่สมหวังของเขาอยู่

การต่อสู้กับความเครียดนั้น อาจจะมีผลออกมาทางร่างกายด้วยก็ได้ อย่างเช่น:

- ผมร่วง

- ท้องเสีย

- น้ำหนักลด

- กินไม่ได้

- นอนไม่หลับ

- และอื่น ๆ อีกมากมาย

หรือเรียกกันง่าย ๆ ว่า “ตรอมใจ” ก็มี

คำว่า “ตรอมใจตาย” นั้นมีจริงนะครับ

อย่ามองห้าม signal ต่าง ๆ ของร่างกายของเราเอง

Body & mind มัน links กันหมด

ดูแลทั้งทางร่างกายและจิตใจนะครับ เล็ก ๆ น้อย ๆ อย่ามองข้ามกัน

มีอะไร ปรึกษาหมอดีที่สุด

ส่วนคนรอบข้าง ก็ทำตัวเป็น support system ที่ดี คือเป็น "ผู้ฟัง" ที่ดี แบบไม่ judgemental เป็น "ผู้ฟัง" แบบที่เป็นผู้ฟังจริง ๆ

ชีวิต ถ้ามัน "เหนื่อยมาก" ก็พักก่อนนะครับ

อย่าฝืน

กลับบ้านเรา ยังไงก็มีพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ที่กำลังรอคอยเราอยู่ เราไม่ต้องสู้อยู่ตามลำพัง

กลับไปตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่นะครับ อย่าต้องกลับไป "แบบนั้นเลย"