ตาผุย ชุมแพ

ตาผุยชุมแพ แกส่งลูกเรียน
เรียนอยู่ปีสุดท้าย 
จบออกมา คงได้ PR

แกขายนา ขายควาย
ขายไปหมดตัว
เหลือไว้ตัวเดียว

ได้มาเท่าไร ส่งให้ ลูกเรียน

ตาผุยรอวัน 
ตาผุยรอวัน รออีกไม่นาน
จะมีลูกเป็น PR

เป็น PR

จะฆ่าควาย ตัวสุดท้าย
ต้อนรับ PR

หลายปีผ่าน เนิ่นนาน
ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน 
PR คนใหม่ ทำไมไม่กลับมา

ตาผุยดีใจ 
พบเพื่อนลูกชาย เข้าไปถาม
ไอ้น้อยมันอยู่ที่ไหน

แทบบ้าตาย เพื่อนมันบอกให้
ไอ้น้อยไม่ได้ PR

แล้วไม่นาน

ไอ้น้อยจะกลับมา

ไอ้น้อยไม่ได้ PR เพราะไอ้น้อยลงเรียนอะไรซ้ำ ๆ เดิม ๆ วน ๆ loop อยู่ที่ college ห้องแถว ไอ้น้อยไม่ได้ดูเลยว่า ไอ้น้อยควรเรียนอะไร สาขาอาชีพไหนถึงจะมี pathway ไปเป็น PR

ไอ้น้อยปล่อยให้ student agent เป็นจัดการเรื่องวีซ่าทุกสิ่งอย่าง

"พี่ครับ course อะไรก็ได้ ขอให้เรียนน้อย ๆ ผมจะได้มีเวลาทำงานเยอะ ๆ " ซึ่งก็ไม่ผิด แต่ไอ้น้อยก็ต้องยอมรับ consequences ที่จะตามมาจากการตัดสินใจของไอ้น้อย

ก็ไม่เป็นไร เราไม่ว่ากัน

ทุกสิ่งอย่าง ไม่มีถูกไม่มีผิด

สถานการณ์ของแต่ละคน และความต้องการของแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกัน

ถ้าไอ้น้อยต้องการแค่มีวีซ่าอยู่ไปยาว ๆ ทำงานเก็บเงินแล้วย้ายประเทศหรือกลับเมืองไทย มันก็ OK

แต่มีหลายครั้งเหลือเกิน ที่เรามี case คล้าย ๆ ไอ้น้อยที่ตอนนี้เปลี่ยนใจกระทันหัน ไม่อยากกลับเมืองไทยเพราะสถานการณ์ COVID ไอ้น้อยก็เลยต้องเปลี่ยนแผน

การที่ไอ้น้อยอยากจะเปลี่ยนแผนมันก็เป็นเรื่องที่ดี

แต่บางทีมันก็ยาก เพราะไอ้น้อยอยู่ที่นี่มาด้วยวีซ่านักเรียน 7-8 ปีแล้ว ไม่ได้วางแผนอะไรไว้ล่วงหน้ามากนัก ครั้นจะต่อวีซ่านักเรียนต่อไปเรื่อย ๆ มันก็คงไม่ใช่ ก็คงจะเขียน GTE ยากแล้ว

ถ้าใครไม่อยากจะตกอยู่ในชะตากรรมแบบไอ้น้อย P' J ก็แนะนำให้เตรียมตัวและหาข้อมูลเรื่องคอร์สจะที่ลงเรียนกันตั้งแต่เนิ่น ๆ 

คุยกับ student agent ที่ไว้ใจได้

นั่งคุยกันแล้วบอกเขาไปว่าเราต้องการอะไร จุดหมายปลายทางคืออะไร

P' J ไม่ใช่ student agent แต่ก็สามารถแนะนำ student agent ดี ๆ ให้ได้

เป็นกำลังใจให้กับทุกคนครับ

วางแผนเอาไว้แต่เนิ่น ๆ จะได้ไม่ฉุกละหุกเหมือนไอ้น้อย