หมดหน้าตัก

เป็นกำลังให้กับพี่ ๆ น้อง ๆ "ครอบครัว J" ทุกคนที่ก้าวออกมาจาก comfort zone ของตัวเอง

ลูกค้าเรา "ครอบครัว J" หลาย ๆ คนออกมาเปิดกิจการ
ออกมาทำธุรกิจของตัวเอง
บ้างก็ร้านอาหาร

บ้างก็ cafe
บ้างก็ร้านนวด
บ้างก็บริษัทรับทำความสะอาด

บ้างก็บริษัทรับทำสกรีนเสื้อผ้า

บ้างก็ออกมาเปิดธุรกิจอยู่เมืองรอบนอก ในเขต regional area เพื่อที่จะทำวีซ่า subclass 491

หลาย ๆ บริษัท หลาย ๆ ธุรกิจ เราได้ช่วยตั้งชื่อร้าน และเราก็เลือกใช้บริการและอุดหนุนคนใน "ครอบรัว J" ของเรา

เรือล่มในหนอง เงินทองจะไปไหน

หลาย ๆ คนเราช่วยดัน ช่วย promote ในสื่อส่วนตัวและ page ส่วนตัวจนคนคิดว่าเราเป็นหุ้นส่วนก็มี

เปล่าจ๊ะ เราทำให้ด้วยใจ ทำให้กันฟรี ๆ ส่วนที่เราไม่ได้ออกมาบอกว่าเราไม่ใช่หุ้นส่วนนะ นั่น นี่ โน่น คือมันไม่จำเป็นที่จะต้องบอกใคร และก็ "It's none of your business" ก็ปล่อยให้มันเป็นปริศนาต่อไป :)

ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน

ก็แค่อยากจะบอกว่า เราเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะครับ
ช่วงแรก ๆ จะยากเสมอ
เราเคยผ่านจุดนั้นมาก่อน
ตัวเราเองเคยต้องใช้บัตรเครดิตรูดจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟของธุรกิจมาก่อน หมุนเงินไม่ทัน เราผ่านตรงจุดนั้นมาแล้วครับ บันเทิงมากช่วงนั้น ในวัยละอ่อน

ตัวเราเองก็ผันตัวจากหนุ่มน้อยเด็ก IT; Java Programmer มาเป็นเจ้าของธุรกิจ บอกได้เลยว่าคุ้มมาก

เราเป็นพนักงาน ต่อให้เงินเดือนเยอะแค่ไหน มันก็มีเพดานของมันครับ

สำหรับเราแล้ว "Job" = Just Over Broke

การทำธุรกิจ การเป็นผู้ประกอบการ รายได้มันไม่มีเพดาน แต่ก็จะยากหน่อยในช่วงแรก ๆ 

ดังนั้นอย่าท้อ

"ท้อ" มีไว้ให้ลิงถือ

การทำธุรกิจของตัวเอง

ไม่เจ๊ง ก็กำไร หรือไม่ก็อยู่ตัว

แต่ต่อให้เรา fail

เราก็ faill forward

Pick yourself up แล้วเดินต่อ

ล้มเหรอ ไม่มีปัญหาครับ

ปัดเข่า เลียแผลแล้วเดินต่อ

เหนื่อยได้

ท้อได้

พักได้

แต่อย่าหยุด

เราขอเป็นกำลังใจให้กับ "ครอบครัว J" ทุกคนที่ย่างก้าวออกมาจาก comform zone ของตัวเอง

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ทุกอย่าง "ดี" เสมอ

ล้ม ลุก เรียนรู้ กันนะครับทุกคน :)

เมื่อเราเทหมดหน้าตัก

ทำงานด้วยความสุจริต

ไม่โกหก

ทุกอย่างต้องออกมาดี

หัดเดิน ก่อนที่จะวิ่ง

ถ้าเรายังไม่พร้อมที่จะออกมาทำอะไรเป็นของตัวเอง ก็ไม่เป็นไร เก็บหอมรอมริบของเราก่อน เวลามันจะมาของมันเอง (แต่ก็อย่าช้ามากหละ)

ตัวเราเองกว่าจะถึงจุดนี้ได้ ก็รูดบัตรเครดิต หมุนเงินเป็นว่าเล่นเหมือนกัน แต่เมื่อถึงที่หมาย วิวด้านบนมันสวยงามเสมอ

อยู่ข้างบนแล้วหนาว

ก็ยังดีกว่าอยู่ข้างล่างแล้วเร่าร้อน

หาตัวเองให้เจอ

ปักธง แล้วไปให้ถึงเป้าหมาย ช้าบ้าง เร็วบ้าง ไม่เป็นไร 

แต่ก็ดีกว่าย่ำอยู่กับที่แน่นอน

ทำอะไรเดิม ๆ 

ผลลัพธ์ก็จะเดิม ๆ นะครับ

ไม่ต้องกลัวที่จะต้องออกมาจาก comfort-zone

ส่วนใครที่อยู่ใน "inner-circle" ของ P' J

ให้จำไว้เสมอ

You are not alone.

I'm here to help.

I am just 1 click away (or WhatsApp)

...รัก...

Copyright: ถ้าจะแชร์ แชร์จากต้นโพสต์เท่านั้น,  ไม่ copy & paste, ไม่ screen capture